Ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης

Άρθρο 24

Πίστη στο Σύνταγμα

Ο υπάλληλος είναι εκτελεστής της θέλησης του

Κράτους, υπηρετεί μόνο το Λαό και οφείλει πίστη στο

Σύνταγμα και αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία.

Άρθρο 27

Συμπεριφορά υπαλλήλου
1. Ο υπάλληλος οφείλει να συμπεριφέρεται εντός και
εκτός της υπηρεσίας κατά τρόπο ώστε να καθίσταται
άξιος της κοινής εμπιστοσύνης.

Άρθρο 45
Ελευθερία της έκφρασης
1. Η ελευθερία της έκφρασης των πολιτικών, φιλοσοφι−
κών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, όπως και των επι-

στημονικών απόψεων και της υπηρεσιακής κριτικής των
πράξεων της προϊσταμένης αρχής, αποτελεί δικαίωμα
των υπαλλήλων και τελεί υπό την εγγύηση του Κράτους.
Δεν επιτρέπονται διακρίσεις των υπαλλήλων λόγω των
πεποιθήσεων ή των απόψεων τους ή της κριτικής των
πράξεων της προϊσταμένης αρχής.
2. Η συμμετοχή των υπαλλήλων στην πολιτική ζωή
της Χώρας επιτρέπεται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

Εδώ δεν υπάρχει μια σημαντική αντίφαση; Μπορεί δηλαδή ένας υπάλληλος (όχι εγώ ένας άλλος) σύμφωνα με τα παραπάνω  να δηλώνει π.χ. άθεος και να αμφισβητεί τις ορθόδοξες παραδόσεις που ακολουθεί το 80% του πληθυσμού χωρίς να παραβεί το άρθρο 27; Ή θα πρέπει να κρύβει το τι πιστεύει για να μη φανεί αναξιόπιστος στους γειτόνους του ή στους πελάτες της υπηρεσίας του; 

Επίσης πώς συνδιάζεται το άρθρο 24 με το άρθρο 45; Eίναι ο υπάλληλος  ελεύθερος να εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις όπως λέει το άρθρο 45 αν αυτές αμφισβητούν τη δημοκρατία (άρθρο 24); Πὠς μπορεί να έχει π.χ. αφοσίωση στη δημοκρατία όταν οι πολιτικές του πεποιθήσεις δεν το επιτρέπουν;