Οι κύριοι πυλώνες βελτίωσης του δημοσίου τομέα είναι: 1) Το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης, 2) Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση (e-Government), 3) Η Ηλεκτρονική δημοκρατία
1) Το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης
Το βασικό πρόγραμμα που πραγματικά λειτουργεί σταδιακά αυτή την εποχή και σιγά, σιγά επεκτείνεται σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις είναι το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης ή ΚΠΑ (Common Assessment Framework).
Το ΚΠΑ είναι ένα μέσο αυτοαξιολόγησης Δημοσίων Υπηρεσιών, που δημιουργήθηκε από την Ομάδα Καινοτόμων Δημοσίων Υπηρεσιών (Innovation Public Services Group), στα πλαίσια της Ε.E.στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα. Το ΚΠΑ αποτελεί την πρώτη δέσμη μέτρων για την διοικητική σύγκλιση της Ευρώπης. Με το ΚΠΑ επιχειρείται η βελτίωση των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών μέσω της καλύτερης λειτουργίας κάθε τομέα μιας δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού (διοίκηση, προγραμματισμός, αποτελέσματα στην κοινωνία, τον πολίτη, τους εργαζόμενους).
Με λίγα λόγια το ΚΠΑ είναι μια σειρά πιστοποίησης και οργάνωσης διαδικασιών που λειτουργεί με παρόμοια φιλοσοφία με αυτή των προτύπων συστημάτων Διοίκησης Ολικής Ποιότητας. Περιλαμβάνει διάφορα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει μια δημόσια υπηρεσία ή ένας οργανισμός καλύπτοντας μια σειρά από προυποθέσεις και απαιτήσεις για να μπορέσει να πιστοποιηθεί.
2) Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση (e-Government)
Ηλεκτρονική κυβέρνηση (e-Government)είναι η προσπάθεια χρήσης νέων Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στη δημόσια διοίκηση και στις δημόσιες υπηρεσίες, παράλληλα με οργανωτικές αλλαγές και οργανωτικές νέες δεξιότητες για τη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών αλλά και των δημοκρατικών διαδικασιών, καθώς και την ενίσχυση της υποστήριξης στις πολιτικές του δημοσίου.
Σε γενικές γραμμές το e-Government αν μπορούσαμε να το φανταστούμε ιδεατά θα ήταν μια υπερπήδηση της γραφειοκρατίας αφού οι περισσότερες εργασίες θα μπορούσαν να γίνουν αποτελεσματικά από το σπίτι μας μέσω του διαδικτύου. Δεν θα χρειάζεται έτσι πλέον κάποιος να πάει από γραφείο σε γραφείο.
Μπορεί αυτά να ακούγονται επιστημονική φαντασία αλλά υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες που χρησιμοποιούν τέτοια συστήματα ήδη. Για παράδειγμα το ΙΚΑ όπου οι εργοδότες δηλώνουν σχεδόν αποκλειστικά τις καταστάσεις τους από το ίντερνετ, αλλά και στις εφορίες όπου δηλώσεις ΦΠΑ και άλλες εργασίες (ακόμη και για πολίτες και όχι επιχειρήσεις) γίνονται από το ίντερνετ.
Στόχος είναι να βελτιωθεί η ποιότητα υπηρεσιών και να επεκταθεί σε πολλές ακόμη υπηρεσίες. Κάτι τέτοιο για να συμβεί θα αναγκάσει τα διοικητικά και γραφειοκρατικά συστήματα να απλοποιηθούν και να βελτιστοποιηθούν. Βεβαίως πολλές υπηρεσίες είναι χωρίς καμία μηχανογράφηση ενώ άλλες είναι πλήρως μηχανογραφημένες και δικτυωμένες έχοντας ακόμη και λειτουργικές σελίδες ίντερνετ. Κάθε χρόνο οι δημόσιες σελίδες αυξάνονται καθώς και οι υπηρεσίες που προσφέρονται μέσω του διαδικτύου.
Με τον παραπάνω τρόπο μειώνεται δραματικά το κόστος, βελτιώνεται η εικόνα που έχουν οι πολίτες από το δημόσιο, βελτιώνεται συνολικά η παραγωγικότητα και οι χρόνοι αντίδρασης του δημοσίου. Στόχος είναι να μπορεί να λειτουργεί το δημόσιο απέναντι στους πολίτες, απέναντι στις επιχειρήσεις και απέναντι σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου (G2C, G2B, G2G αντίστοιχα).
3) Ηλεκτρονική Δημοκρατία (E-Democracy)
Μέσα στους στόχους της ΕΕ, της Συνθήκης της Λισσαβώνας και των ειδικότερων στρατηγικών της ΕΕ είναι η εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών και του ίντερνετ για την συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων με την δημιουργία μιας "Ηλεκτρονικής Εκκλησίας του Δήμου" μέσω της οποίας θα μπορούν οι πολίτες είτε να ψηφίζουν ηλεκτρονικά για διάφορα θέματα, είτε να κάνουν συζητήσεις, είτε να διοργανώνουν ψηφοφορίες και ηλεκτρονικές συλλογές ψήφων που θα σέβονται αναγκαστικά τα κοινοβούλια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Σκωτσέζικο Κοινοβούλιο που θεωρείται πανευρωπαικά πρωτοπόρο στην ηλεκτρονική δημοκρατία αφού οι πολίτες μπορούν εύκολα να δημιουργήσουν μια ψηφοφορία. Δείτε π.χ. εδώ: http://epetitions.scottish.parliament.uk/
Το πρόβλημα με την ηλεκτρονική δημοκρατία είναι το λεγόμενο ψηφιακό χάσμα αφού μόνο το 6% παγκοσμίως είναι δικτυωμένο και μόνο το 30% στην Ελλάδα, αρκετά κάτω από την ΕΕ.
Προς αυτή την κατεύθυνση η Ευρωπαική στρατηγική i2010 προσπαθεί να προωθήσει την κοινωνία της πληροφορίας μέσω :
α) Της δημιουργίας ενιαίου Ευρωπαϊκού χώρου της Πληροφορίας (Single Information Space).
β) Της Επένδυσης σε έρευνα και τεχνολογική καινοτομία για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ε.Ε. (Innovation & Investment in ICT Research).
γ) Τη δημιουργία της Κοινωνίας της Πληροφορίας χωρίς αποκλεισμούς που προάγει την ποιότητα ζωής (Inclusive European Information Society).
Όλα τα παραπάνω μαζί και με περισσότερα που θα αναφέρω σε επόμενα πόστς για την εφαρμογή όλων αυτών στον Ελληνικό Δημόσιο τομέα δείχνουν ότι η πρόοδος και η παραγωγικότητα δεν περνάνε αναγκαστικά μέσα από την ανασφάλεια του προσωπικού και τις απολύσεις τύπου ιδιωτικού τομέα.
3 σχόλια:
καλημερα,και καλη βδομαδα
ενδιαφεροντα ολα αυτα, αρκει να αρχισουμε να τα γευομαστε και στην πραξη.
Σε διοικητικό επίπεδο πολλά εξαρτώνται από την εισαγωγή πληροφοριακών συστημάτων, ίντερνετ, δικτύων κτλ. Αυτά είναι αυτονόητα για πολλές επιχειρήσεις αλλά αποτελεί ένα τεράστιο εγχείρημα για το δημόσιο τομέα. Έχει επιτευχθεί πρόοδος, σκέψου ότι μπορεί κάποιος να κάνει φορολογική δήλωση από το σπίτι (ΔΟΥ), ή να δηλώνει τους εργαζόμενους από την επιχείρηση του (ΙΚΑ) ή να ζητάει πιστοποιητικά από το τηλέφωνο (ΚΕΠ).
Το προσωπικό είναι σημαντικός παράγοντας μιας και τα τελευταία χρόνια λόγω ΑΣΕΠ και όπου υπάρχει ο ΑΣΕΠ υπάρχει αξιοκρατία. Όπου βάζουν συμβασιούχους έχουν ενίσχυση των κομματικών στρατών. Επίσης έχει μεγάλη σημασία ότι οι υπάλληλοι σήμερα (οι νέοι σχετικά) έχουν αναγκαστικά λόγω κριτηρίων ΑΣΕΠ προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Και κάποιος που έχει περάσει από τον ιδιωτικό τομέα μπορεί να εκτιμάει καλύτερα το τι συμβαίνει στο δημόσιο και να έχει περισσότερο φιλότιμο.
Αυτά ήταν μεγάλα άλματα. Υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμα. Θα αναφερθώ ειδικότερα σε νέο ποστ για τις θετικές εξελίξεις.
Εύχομαι καλή βδομάδα να έχουμε!
Δημοσίευση σχολίου