Όλοι πρέπει να συμμετάσχουν στην απεργία σήμερα.
Υπάρχει ή δεν υπάρχει άλλος δρόμος οι εργαζόμενοι πρέπει να απεργούν, αλλιώς δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα.
Όλοι πρέπει να συμμετάσχουν στην απεργία σήμερα.
Υπάρχει ή δεν υπάρχει άλλος δρόμος οι εργαζόμενοι πρέπει να απεργούν, αλλιώς δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα.
Κανείς δεν θα είχε θεωρητική αντίρρηση για απολύσεις στο δημόσιο αν υπήρχε στοιχειώδης αξιοκρατία, αξιοκρατία που βεβαίως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Αντί αξιοκρατίας υπάρχουν δύο κομματικά παρακράτη που εναλλάσσονται στην εξουσία έχοντας το κάθε ένα τον “στρατό” του για να κυβερνάει.
Είναι δυνατόν λοιπόν το κάθε παρακράτος να απολύσει τα μέλη του; Μιλάμε για άτυπες μορφές μαφίας με αρχηγό, επιτελάρχες και απλά μέλη.
Επειδή είναι γνωστά αυτά που λέω και επειδή είναι κοινώς αποδεκτό ότι στο δημόσιο ΔΕΝ υπάρχει αξιοκρατία, γι’ αυτό άλλωστε εφεύραμε τον ΑΣΕΠ.
Αν δεν υπήρχε πρόβλημα αξιοκρατίας τότε δεν θα χρειαζόμασταν τον ΑΣΕΠ.
Αν λοιπόν χρειάζεται ένας ΑΣΕΠ για να γίνονται οι προσλήψεις με στοιχειωδώς αξιοκρατικό τρόπο τότε πόσοι οργανισμοί τύπου ΑΣΕΠ θα χρειαζόταν για να γίνονται απολύσεις επίσης στοιχειωδώς αξιοκρατικά;
Δεδομένου του μεγέθους του δημοσίου θα χρειαζόταν μια ντουζίνα οργανισμών τύπου και μεγέθους ΑΣΕΠ για να γίνονται με αξιοκρατία απολύσεις.
Αν σε διαφορετική περίπτωση επιχειρηθούν απολύσεις υπό το σημερινό καθεστώς αναξιοκρατίας και καθαρού κομματισμού τότε θα πρέπει εκ των προτέρων να είμαστε έτοιμοι για τεράστιες αυθαιρεσίες και γελοιότητες.
Κοντά στο 40% έφτασαν οι μειώσεις για τους δημόσιους υπαλλήλους και έπεται συνέχεια. Ίσως και απολύσεις στο μέλλον. Πολλοί από την κοινωνία πανηγυρίζουν χαιρέκακα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν το ότι έχασαν την κοινωνική τους νομιμοποίηση. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν έκαναν σωστά αυτό που έπρεπε για τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών με αποτέλεσμα οι πολίτες να τα βάζουν με τους πρώτους που βλέπουν, δηλαδή τους δημόσιους υπαλλήλους.
Αναρωτιέται κανείς (ιδίως αν χρωστάει) που είναι τα όρια της φτώχειας. Και εκεί που λέει δεν πάει παρακάτω τόσο ανακαλύπτει ότι η ζώνη μπορεί να αποκτήσει νέες τρύπες…
“Περικοπές έρχονται και στο κίνητρο απόδοσης των υπαλλήλων του Δημοσίου. Οι μειώσεις ανά κατηγορία έχουν ως εξής:
α)ΥΕ 28,5 ευρώ το μήνα
β)ΔΕ 32 ευρώ το μήνα
γ)ΤΕ ή ΠΕ χωρίς πτυχίο 40 ευρώ
δ)ΤΕ με πτυχίο ΤΕΙ 45 ευρώ το μήνα
ε)ΠΕ με πτυχίο ΑΕΙ 50 ευρώ το μήνα “
Πηγή : http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=305265
Παράδειγμα των άθλιων συνθηκών εργασίας που επικρατούν στον δημόσιο τομέα φαίνεται με πολλούς τρόπους.
Ένα παράδειγμα είναι το παρακάτω περιστατικό:
“Χανιά: Ανέστειλε από σήμερα Τρίτη, τη λειτουργία της η ενδιάμεση μονάδα νεογνών του Νοσοκομείου Χανίων, λόγω έλλειψης γιατρών, όπως ανέφερε ο διοικητής του Νοσοκομείου, Χαράλαμπος Δουλγεράκης.
«Δυστυχώς από σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι ως Νοσοκομείο να αναστείλουμε τη λειτουργία της ενδιάμεσης μονάδας νεογνών, που έχουμε εδώ, για τους λόγους ότι μένουμε χωρίς ιατρικό προσωπικό», δήλωσε ο κ.Δουλγεράκης.
Σύμφωνα με τον διοικητή του Νοσοκομείου, η νεοπροσληφθείσα επιμελήτρια, που είχε ορκιστεί πριν λίγο καιρό, πήρε αναρρωτική άδεια λόγω εγκυμοσύνης, η διευθύντρια της μονάδας ζήτησε, επίσης, άδεια άνευ αποδοχών για λόγους υγείας, ενώ οι δυο παλαιότερες επιμελήτριες της μονάδας έχουν υποβάλλει παραίτηση για λόγους προσωπικούς.
«Γιατροί δεν εκδηλώνουν ενδιαφέρον για να την επανδρώσουν και όταν την επανδρώσουν λίγο μετά παραιτούνται καθώς δεν αντέχουν το φόρτο εργασίας», τόνισε χαρακτηριστικά.
«Οι συνθήκες που δουλεύομε εδώ είναι αρκετά εξουθενωτικές διότι δεν έχουμε μόνο το έργο της μονάδας, αλλά και το έργο των διακομιδών. Οι διακομιδές αυτές είναι πολλές», είπε η διευθύντρια της μονάδας Ελένη Απαζίδου.”
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, in.gr, Mynews.gr
Ασφαλώς κανένας δεν ενημέρωσε τους εργαζομένους στην υπηρεσία όπου εργάζομαι.
Η ΑΔΕΔΥ έχει φαίνεται άλλες πιο σπουδαίες δουλειές. Όπως π.χ. να συντρώγει στο Κολωνάκι με κυβερνητικούς βουλευτές και να συζητάνε κουτσομπολίστικα ποιος θα πάει που στις κυβερνητικές θέσεις…
Και οι ανόητοι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν έχουν καμία συνδικαλιστική εκπροσώπηση και καμία συνδικαλιστική ενημέρωση. Έτσι εξηγείται πώς είναι δυνατόν να μειώνονται οι αποδοχές στο δημόσιο, να αυξάνονται τα ωράρια και κανείς να μην αντιδράει.
Ούτε καν όταν γίνεται μια 3ωρη στάση εργασίας!
Απορώ πώς η ΑΔΕΔΥ διατηρεί σάιτ στο οποίο ανακοινώνει απεργίες.
Πάντως την αυριανή στάση εργασίας ούτε στο σάιτ την έχουν πρωτοσέλιδο με μεγάλα γράμματα.
Μα τι γίνεται το κρύβουν;
Τελικά το δημόσιο είναι τόσο προβληματικό και αναποτελεσματικό που ούτε καν αποτελεσματικό συνδικαλισμό δεν μπορεί να έχει….
Μισή ώρα δουλειά περισσότερο, όπως ανακοίνωσε ο Ραγκούσης, σημαίνει 2,5 ώρες εργασίας παραπάνω την εβδομάδα. Όταν όμως η οικονομία πάει ενδεχομένως καλύτερα εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουμε αυτές τις ώρες παραπάνω εργασίας στην πλάτη μας.
Ενώ οι αποδοχές μπορούν να αυξηθούν ξανά οι ώρες ποτέ δεν μειώνονται, μόνο αυξάνονται!
Και αν τα πράγματα δυσκολέψουν περισσότερο θα μας βάλουν άλλο ένα 3ωρο ή 5ωρο στην πλάτη.
Και πάλι κανείς δεν θα μιλήσει!
Και μετά θα βάλουν και λίγο παραπάνω και θα μας πουν ότι μας αυξάνουν και τις αποδοχές για να χρυσώσουν το δηλητήριο και όλοι θα το πιούνε! Και επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πεινάνε θα δεχτούν συνολικά 1 μέρα εργασία την εβδομάδα περισσότερο με μια μικρή πρόσθετη αμοιβή.
Και όλο αυτό το διάστημα που οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν στοχοποιηθεί κανείς δεν μιλάει για την ουσία του θέματος, δηλαδή για το ότι οι διαδικασίες είναι κακοσχεδιασμένες, ότι υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις πολιτικών, ότι το βύσμα δίνει και παίρνει, ότι η οργάνωση είναι αισχρή, ότι τα κτήρια, οι εγκαταστάσεις και οι συνθήκες εργασίας είναι συχνά τριτοκοσμικές.
Και κυρίως όταν κάποιος μιλάει για δημόσιο δεν σκέφτεται την μεγάλη πλειοψηφία υπαλλήλων που εργάζονται στην πρώτη γραμμή, με ουρές, φωνές, κόσμο οργισμένο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι της πρώτης γραμμής ή αυτοί σε αστελέχωτες υπηρεσίες σε ποσοστά άνω του 30%, εργάζονται πολύ σκληρότερα από τους περισσότερους ιδιωτικούς.
Επίσης κανείς δεν μιλάει για τις πολυδαίδαλες νομοθεσίες, τα άπειρα προεδρικά διατάγματα, τις αντικρουόμενες εγκυκλίους και τα “ότι να ‘ναι” των διαδικασιών που δεν σε αφήνουν να κάνεις τη δουλειά σου.
Ο δημόσιος υπάλληλος φταίει για όλες τις αναποτελεσματικότητες που ανέφερα παραπάνω;
Για όνομα του θεού, δεν έχει ο δημόσιος τομέας συνδικαλιστικούς φορείς; Η ΑΔΕΔΥ είναι κομματικό υποκατάστημα; Μόνο κριτήριο των πάντων είναι τα χρήματα; Αύριο μεθαύριο θα τους πουν να εργάζονται 45 και 50 ώρες (σε υπερωρίες) για να κερδίζουν τα χρήματα του 2007.
Επίσης υπάρχει και η κατάθλιψη-εγκατάλειψη των προσπαθειών από τους δημόσιους υπαλλήλους που δείχνουν να έχουν ενοχικά και φοβικά συμπτώματα. “Κάτσε στ’ αυγά σου” λένε, “και πάλι καλά να μην μας απολύσουν”, λένε.
Και βέβαια όλη αυτή η φοβικότητα και ενοχικότητα απορρέει από τους εξής παράγοντες:
1) Οι δημόσιοι υπάλληλοι αιφνιδιάστηκαν, δεν είχαν κάνει προγραμματισμό για τέτοιες μειώσεις μισθών που ήρθαν. Και συνεπώς τώρα φοβούνται μην χάσουν και το σπίτι τους ή μήπως δεν έχουν ακόμη και να φάνε με τους μισθούς πείνας που παίρνουν. Το πρώτο χτύπημα ήταν καίριο!
2) Είναι σχετικά αυξημένης ηλικίας, 48-50 και πάνω. Ακόμη και οι νέοι υπάλληλοι που μπαίνουν πλέον στο δημόσιο όπως εγώ, είμαστε άνω των 30, γιατί βλέπεις το δημόσιο απαιτεί πλέον 3 μεταπτυχιακά για να προσληφθείς…. Συνεπώς το αίμα έχει κρυώσει και δεν υπάρχει όρεξη για υποστήριξη ούτε των πιο βασικών πραγμάτων ή για να γίνουν σοβαρές προτάσεις.
3) Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι φοβούνται μην αρθεί η μονιμότητα και τους απολύσουν γιατί δεν έχουν και άλλες γνώσεις. Η εμπειρία στο δημόσιο δεν είναι και ότι καλύτερο σε έναν ιδιωτικό κόσμο που άχρηστους τους ανεβάζει, κοπρόσκυλα τους κατεβάζει! Και γι’ αυτή την προκατάληψη φταίει που μια ζωή κανείς δεν φρόντισε για την αποκατάσταση της κοινωνικής νομιμοποίησης του ρόλου του δημοσίου.
4) Πολλοί επίσης έχουν μπει με βύσμα και φοβούνται ακόμη περισσότερο.
Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα αυτά που έγραψα στην αρχή του ποστ και εκδηλώνονται ως ένα πογκρόμ εναντίον μας.
Αν η πολιτική ηγεσία ήθελε να λύσει τα προβλήματα θα έπρεπε να ξεκινήσει από την απλοποίηση του γόρδιου δεσμού της πολυδαίδαλης νομοθεσίας, από την απλοποίηση των διαδικασιών και από την εξυπηρέτηση των πάντων μέσω ίντερνετ και διαδικτυακών κόμβων.